Özgür Mumcu'nun, 2016 yılında yayımladığı ilk romanı&nbsp;Barış Makinesi fantastik ögeler barındırıyordu. Bu romanda olaylar ikinci sanayi devrimi yıllarında geçiyordu. Yani yazarın esin kaynaklarından olduğunu sandığım bilimkurgunun Fransız üstadı Jules Verne'in romanlarında kahramanlarıyla birlikte benzer çılgınlıkların peşinde koştuğu zamanlarda...Mumcu, ilk romanında insanları kötülük ve kıyımdan uzak tutacak bir makineyle dünya barışının&nbsp;kalıcı olarak kurulup kuralamayacağını sorgulamıştı. Eğer bu makine başarılı olursa aristokrasi ve her türlü tiranlık da lağvedilecek ve insan kendi kendinin efendisi olacaktı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İnsanın yaklaşık 120 bin yıllık serüveninin ortalarında yitirdiği—bunu Arthur C. Clarke ve Stanley Kubrick&nbsp;2001: Bir Uzay Macerası'nda ne güzel anlatır—dünya barışının imkan dahilinde olup olmadığını sorgulayan Barış Makinesi, başta İngilizce, Almanca, İtalyanca ve Arapça olmak üzere 11 farklı dile yayımlanmıştı.</li></ul>Mumcu'nun ikinci romanı Dünyalılar'da da fantastik ögeler ve bilimkurgu özellikleri iç içe geçmiş. Bir yanda binlerce yıllık yaşama kültürleri, mütevazı yaşam alanları istila edilmiş Amazon yerlileri, diğer yanda yüzlerce kuşak önce gezegenimize doğru ölümcül bir yolculuğa çıkmış uzaylılar var.&nbsp;Öte yandan ellerindeki son gemiyle İstanbul kırsalına indiklerinde birbirlerine benzer soruları soranlar var:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 180, 127); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 180, 127); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Böyle olaylar hep Amerika'da yaşanmaz mı? Ufolar sadece Hollywood semalarında görülmez mi?"</blockquote>Mafyası, küresel kapitalisti, dünyanın gidişatına yön veren seçkin yöneticileri ve sermaye sahipleriyle her şeyden bir hurafe çıkaran sapkın tarikatçılarıyla Dünyalılar'ın kahramanları, büyük bir komplonun dış halesini oluşturuyor. Roman, gezegenin ve türümüzün halen yaşadığı sorunları irdelerken varsa bir gelecek umudumuz bunun ne kadar imkan dahilinde olduğunu da sorguluyor.&nbsp;Beni daha romanın başında etkileyen, yüzlerce kuşak önce, Hacca giden karınca misali öleceğini bile bile sırf türlerinin son kuşağı kurtuluşa erebilsin diye yolculuğa çıkmaya, bir gemide ömür tüketmeye gönüllü uzaylılar oldu.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ama Dünyalılar, İstanbul yakınlarına inen uzaylı konukların hikayesi değil, aksine dünyanın ve dünyalıların gidişatına dair bir hikaye.</li></ul>Parlak NBA kariyerini Amazon yerlileri uğruna feda etmiş antropolog Can Yaban, idealist sevgilisi biyoakustik uzmanı Karla Silva olan diplomat İzzet Derman, istihbaratçı Konuralp Sarpkaya, Silikon Vadisi’nden Nathan Sterling ile yeni çağın karizmatik kahini Alice Collins'ten oluşan Dünyalılar'ın belli başlı kahramanları, bu türün meraklılarını, sadece umutlar yüklediğimiz geleceği değil, bugünü ve geçmişimizi de sorgulatan bir maceraya davet ediyor.Özgür Mumcu ile Dünyalılar'ı konuşurken bilimkurgunun sınırlarını, insanın geleceğine dair iyimserliğimizin ne durumda olduğunu da anlamaya, anlattırmaya çalıştım.<img src="https://images.aposto.com/2025/6/4/1751527086862.png" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.43" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Dünyalılar'ı bir türe hapsetmeyelim</h2>Bazen bilimkurguya "âna maruz kalmış olmaktan" kaçmak gibi bir işlev de yükleyebiliyoruz. İlk kitabınızda da bilimkurgu öğeleri ağır basıyordu. Bu türe yakınlığınız ve yatkınlığınıza dair ne söylemek istersiniz?Bilimkurguyu bir kaçış edebiyatı olarak değerlendirenlerden ya da benimseyenlerden değilim. Aksine, çağın hissettirdiklerinin en iyi böyle aktarılabileceğini düşünüyorum. Geleceğin toplumunu tasarlamaya çalışmak, bu gelecek yakın bile olsa, belki maruz kaldığımız andan kaçmamıza yarıyor. Ama diğer yandan günümüzün toplumsal, kültürel, ekonomik dinamiklerini de iyi takip etmeyi gerektiriyor. Bu dinamiklerin nereye evrilebileceğini kestiren, tartışan metinler için bilimkurgu öğeleri kaçınılmaz. Diğer yandan, bu romanı sadece bir türe dahil edip kutulayıp tasniflemeyi de istemem. Dünyalılar aynı zamanda bir siyasi gerilim, macera romanı da.&nbsp;Bilimkurgu doğası gereği devrimci, umutlu ve özgürlükçüdür. Burada Dünyalılar'ı nereye konuşlandırabiliriz?Elbette daha iyi dünyalar tasavvur etmek için bilimkurgu harika bir alan. Ancak distopik bilimkurgunun birkaç sebeple çoğu zaman o gelecek tasavvurundan ziyade distopyanın söylem ve estetiğinin içselleştirilmesine de yol açabileceğini düşünüyorum. Bilimkurgu daha iyi dünyaları hayal edebildiği gibi daha kötü dünyalara karşı uyarabilir de.Bilimkurguyu edebi alanda taçlandıran kuşakların yazarlarından ne ölçüde etkilendiniz?Bilimkurgu çoktandır edebiyat masasında asli koltuklardan biri. Hepsini farklı sebeplerle hem okudum hem de çoğundan etkilendim. Beni teknoloji ve bilime teknik olarak odaklı hard sci-fi’dan çok, sosyo-kültürel olanı ele alan soft/sosyolojik bilimkurgu çekmiştir. Bir de elbette ayrıntılı ve gerçekçi dünya kurmayı iyi başaran eserler de öyle. İyi bir bilimkurgu eseri, bitirildiğinde okurun kafasına yepyeni soru işaretleri bırakabilmelidir. Yoksa kötü bir hikayeyi sırf uzay gemisinde geçiyor diye niye okuyalım?<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Biz de pekala yeni dünyalar kurabiliriz</h2>Ülkemizin bilimkurgu edebiyatını nerede görüyorsunuz? Bir gün bizden bir yazar Hugo Ödülü'nü alabilir mi?&nbsp;Ben Türkçe rock yapılamaz, bizden polisiye çıkmaz tartışmalarını ilk gençlik yıllarımda bizzat yaşadım. Sonuç ortada. 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana teknolojinin lideri ABD olduğu için bilimkurgunun merkezi orası. Ancak başka ülkelerden de bilimkurguda uluslararası ilgi gören eserler çıktığını biliyoruz. Fransa, Kore, Çin, Güney Afrika vs... Artık Türk bir yazarın kaynaklara ulaşmak, araştırma yapmak için Amerikalı bir yazardan eksiği yok. Neden hayal kurmak ya da dünyalar kurmak konusunda geri olalım ki? &nbsp;Uzaylılar etkileyici bir giriş yapsalar da Dünyalılar, adı gibi dünyalıların romanı, değil mi?&nbsp;İlk temas, bilimkurgunun içinde bir alt tür ve bence her zaman dünyalılar hakkında. Uzaylıları anlatmak için meydana getirilmiyor bence pek çok bilimkurgu eseri. Ne uzaylılar dünyayı istila ederken ne de ET gibi bisiklet sepetinde çocuk arkadaşlarıyla aya yükselirken... Uzaylılar bizim korkularımız, umutlarımız, endişelerimiz, sorularımız; edebiyatta da sinemada da. Uzaylılar kendimiz hakkında düşünmek için mükemmel bir araç.&nbsp;Çocukluğun Sonu'nda Arthur C. Clarke, insaniyetimize çok farklı bir pencereden bakmıştı. Siz bu "farklılık" bağlamında kendi romanınızı nereye koyarsınız?Dünyalılar, Clarke’ın Çocukluğun Sonu’ndaki evrimsel kurtuluş fikrinden çok, insanlığın kendi yarattığı kaosla yüzleşmesini anlatıyor. Uzaylılar tanrı değil, yabancı. Kurtarıcı değil, ayna. Fatih değil, sığınmacı. Ama elbette tüm bunlardan ötürü de umudun yanında endişeyi de barındırıyor. Clarke’ın aksine tepeden bizi gözetleyen kadir-i mutlak Overlord uzaylılar değil Dünyalılar’dakiler.&nbsp;Kahramanınız Can Yaman, kendi vatanında umutları tüketildiği için geleceğini başka bir ülkelerde arayan gençlerimizi hatırlattı. Bu ülkenin gençlerini yitirme lüksü var mı?Bu elbette ulusal bir sorun. Ama kimseyi de ülkeyi terk ediyor diye eleştirme hakkına sahip değiliz. Bu, birçok açıdan çok ciddi bir karar ve eminim bu kararı alanların büyük çoğunluğu bunun farkındadır. Bu işin bir çözümü var: İnsanların şu ya da bu sebeple kapağı dışarı atmak istediği bir ülke olmayı bırakmak. Ülkemiz o yönü seçerse o vakit yurt dışına yerleşenler de Batı’dan edindikleri tecrübe ve sermayeyle vatanlarına destek olacaktır. Geri dönüşlerin de yolu böylece açılabilir.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sel çekilir, yeni formlar ortaya çıkar</h2>Barış Makinesi'nin mucidi olarak yapay zekanın söz gelimi kusursuz sanatçılığa soyunma ihtimaline karşı ne düşünüyorsunuz?Yapay zeka her alanda devrimci ve dönüştürücü nitelikte bir teknoloji. Kültür-sanat üretiminin demokratikleştirmesi hâliyle bir ucuzlaşma da getirecektir. Sonra sel çekilince sanat da sanatçı da yeni formlarını, anlatım şekillerini bulacaktır.&nbsp;Kaleminizin ucunda belirginleşen yeni bir hikaye var mı?&nbsp;Hikayeler hiç bitmez, bitmesin de zaten. Önümüzdeki iki sene içinde üçüncü romanı yayımlamak istiyorum.

Duende

Özgür Mumcu, ikinci romanı "Dünyalılar"da, insanlığın kendi yarattığı kaosla yüzleşmesine dikkat çekiyor. Mumcu ile insanın geleceğine dair iyimserliğimizin ne durumda olduğunu ve bilimkurgunun sınırlarını konuştuk. 

Özgür Mumcu: 'Dünyalılar'da insanlık
kendi kaosuyla yüzleşiyor'

<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625856290191.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sapir-Whorf Hipotezi'nin temelindeki "Algıladığımız dünya, dilimizin bize sunduğundan ibarettir” önermesini harika bir bilimkurgu öyküsüne dönüştüren Ted Chiang'ın uzattığı bayrağı devralan, çağımızın en yetkin yönetmenlerinden Denis Villeneuve; bittiği anda yeniden başlama özelliğiyle seyirciyi avcuna alan ve ilk gösterildiği anda bir bilimkurgu klasiğine dönüşen bir esere imza attı: Geliş / Arrival (2016). Eğer, Arthur C. Clarke imzalı Çocukluğun Sonu’nun başladığı noktayı kendine bitiş çizgisi olarak seçen ve dokunduğu türe hayat veren Geliş'i daha önce izlemediyseniz, akla düşürdüğü sorularla yolculuğa çıkmak, bilimkurgu külliyatının dehlizlerinde kaybolmak için gayet ideal bir zaman. İzlediyseniz de bir kavuşma için bahane üretmekte zorlanmayacağınızı <a fr-original-style="" href="https://www.netflix.com/title/80117799" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor none medium; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tahmin ediyoruz.</a>

Bu Hafta Ne İzlesem?

Gökalp'in üretim sürecini uzun olarak tanımlayabilirim. Bir evraka&nbsp;anındansa, onun deyimiyle zihninde beliren fikir bulutlarının yavaş yavaş bir filme, üretime dönüşmesi onun süreç tanımı. O fikir bulutlarını üretime dönüştüren şey de bence güneş; güneşi de fikri ilk paylaştığın insanlar, geçen zaman, dinlenen müzikler, okunan kitaplar, oynanan oyunlar olarak görmek mümkün. Bakalım neler kayda geçmiş.&nbsp; <img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-01T15:28:05.048Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Gökalp Gönen" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İlk merak ettiğim şey Gökalp'in makinelerin dünyasına olan merakının nereden geldiğiydi, hatta mühendislik mezunu olabilme ya da bir mühendislik eğitimi terk durumu vardır diye düşündüm. Gökalp'in bu dünyaya ilgisi çocukluğundan geliyor. Saat tamircisi bir dede hatta aileden gelen Gökalp, ailede bu işle uğraşan her bireyin kendi atölyesinin olduğunu ve o yaşlarda her atölyede zaman geçirme şansı elde ettiğini söyledi. Bu da benim gözümde özellikle Avarya ve Altın Vuruş'taki robot karakterlerini üretirken bu denli başarılı iş çıkarmasını besleyen olgulardan biri.&nbsp; "M<span contenteditable="true" data-bid="text-345" data-cm_score="0.000058" data-left_time="14612" data-orig_text="makinalarla" data-p_id="2" data-right_time="14709" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">akinelerle<span contenteditable="true" data-bid="text-346" data-cm_score="0.999790" data-left_time="14710" data-orig_text=" bence" data-p_id="2" data-right_time="14745" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;<span contenteditable="true" data-bid="text-347" data-cm_score="0.001241" data-left_time="14746" data-orig_text=" yakının" data-p_id="2" data-right_time="14791" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">yakınlığım <span contenteditable="true" data-bid="text-346" data-cm_score="0.999790" data-left_time="14710" data-orig_text=" bence" data-p_id="2" data-right_time="14745" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">bence&nbsp;<span contenteditable="true" data-bid="text-349" data-cm_score="0.585238" data-left_time="14814" data-orig_text=" o" data-p_id="2" data-right_time="14819" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;o<span contenteditable="true" data-bid="text-350" data-cm_score="0.994085" data-left_time="14820" data-orig_text=" zamanlara" data-p_id="2" data-right_time="14874" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;zamanlara<span contenteditable="true" data-bid="text-351" data-cm_score="0.140179" data-left_time="14875" data-orig_text=" dayanıyor." data-p_id="2" data-right_time="14924" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;dayanıyor. Sonra b<span contenteditable="true" data-bid="text-353" data-cm_score="1.000000" data-left_time="15010" data-orig_text=" bilgisayar" data-p_id="2" data-right_time="15067" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">ilgisayar<span contenteditable="true" data-bid="text-354" data-cm_score="0.467005" data-left_time="15068" data-orig_text=" oyunlarında" data-p_id="2" data-right_time="15123" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;oyunlarında<span contenteditable="true" data-bid="text-355" data-cm_score="0.991410" data-left_time="15124" data-orig_text=" da" data-p_id="2" data-right_time="15133" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;da<span contenteditable="true" data-bid="text-356" data-cm_score="1.000000" data-left_time="15134" data-orig_text=" tekrar" data-p_id="2" data-right_time="15172" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;o dünya tekrar<span contenteditable="true" data-bid="text-357" data-cm_score="0.962099" data-left_time="15173" data-orig_text=" karşıma" data-p_id="2" data-right_time="15215" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;karşıma<span contenteditable="true" data-bid="text-358" data-cm_score="0.999955" data-left_time="15216" data-orig_text=" çıktı." data-p_id="2" data-right_time="15245" data-stc_id="9659724" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">&nbsp;çıktı." </li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Çocukluk yıllarından beri iyi resim çizmesiyle anılan ve tanınan Gökalp bunun hep bir köşede durduğunu söyledi. Öyle ki lise yıllarında aslında öğretmen lisesinde okurken, lise eğitiminin son yıllarında okulunun yanındaki güzel sanatlar lisesinin derslerinde bulmuş kendini tabii resmiyet dışı girmekten bahsediyoruz.😀</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Eğitim demişken konu benim kendi deneyimlerimden ötürü de merak ettiğim lisans eğitimine geldi. Yıldız Teknik Üniversitesi İletişim Tasarımı Bölümü mezunu olan Gökalp'e lisans eğitimini besleyici bulup bulmadığını sordum. O da benim gibi lisans eğitimini uzatanlardanmış. Dersler ve eğitim biçimi değil ama hocalarının ve fakültenin sunduğu teknolojik alt yapıyla o dönemin verimli geçtiğini dile getirdi. Özellikle de disiplinler arası noktalarda beslendiği bir dönem olmuş.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İkinci filmi Altın Vuruş'un üretim aşamasında Arthur C. Clarke'ın Rama serisini okuduğunu söyleyen Gökalp bunun etkisi var mı bilmiyor ama o dönem oynadığı Machinarium isimli oyunun karakterlerinin ve müziklerinin onu çok etkilediğini dile getirdi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Altın Vuruş'un ilk halinde, robotlar yerine yaşlı teyzeleri düşünen Gökalp. "Neden küçük evlerde tek başlarına yaşıyorlar, neden birlikte yaşamak istemiyorlar. Yalnızlıklarını mı düşkünler? " sorularıyla düşünürken "Hikayeyi robotlar bağlamında düşünsem nasıl elementleri olur?" diye düşünmeye başlamış. Bu filmi tek başına üretecek olmasından dolayı da zorlayacak teknik detaylardan kaçması gerektiğini düşünmüş. "Altın Vuruş o ilk resimle en son haline gelene kadarki zaman karanlık bir zaman. 2012-2014 arasında şekillendi ama ne ne zaman son halini aldı bilmiyorum. Son hali&nbsp;storyboard' du, senaryo olarak hiç yazmadım.<span contenteditable="true" data-bid="text-2615" data-cm_score="0.998582" data-left_time="105606" data-p_id="2" data-right_time="105630" data-stc_end="1060.35" data-stc_id="9659787" data-stc_start="1045.38" fr-original-style="" style="outline: transparent solid 0px; box-sizing: border-box;">" <img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-01T15:31:28.576Z_sm.jpeg" style="vertical-align: top; max-width: 550px; display: block; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Avarya/2019" ratio="1.00" fr-original-style="vertical-align: top; max-width: 550px; display: block; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%;" fr-original-class="fr-draggable"> </li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Avarya, Gökalp'in ilk diyaloglu ve bir ekip yöneterek ürettiği filmi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Diyalog yazmak senaryo aşamasında zor bir süreçtir, bu filmde de merak ettiğim bir noktaydı ben konuyu açmadan Gökalp'te o noktaya değindi. Filmin ana karakterini seslendiren oyuncu Sermet Yeşil'in de yönlendirmeleriyle diyaloglar son şeklini almış.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Avarya'nın yazım ve fikir aşamasına dair de şunları kayıtlara geçirmek istiyorum. Fikir aşamasından sonra bir süre beklediği ve hatta yazımını da ara verdiği bir döneme girmiş Gökalp. Filmin bakanlık desteği almasıyla tekrar üretim süreci başlamış. O dönem için söylediklerini kayıtlara geçirmek istiyorum. "Keyifliydi çünkü belirsizlik yoktu, sadece üretmem gerekiyordu. Fiziksel olarak yorulduğum ama mental olarak yorulmadığım bir dönemdi." <img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-01T15:32:58.677Z_sm.png" style="width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="LÂL" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> </li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">&nbsp;Son filmi Lâl&nbsp;aslında uzun zaman öncesinden fikir halinde hatta dosyalar halinde bekleyen bir "bulutmuş". Bir dönem Lâl 'in dosyalarını bile silmeyi düşünmüş, iyi ki silmemiş diyorum. Filmi izledikten sonra bu döneme yakınlığı dikkatimi çekmişti ancak fikir hali bu dönemin çok öncesine dayanıyor. Gökalp böyle hissetme sebebimi üretim pratiğinin genelde evde olması ve bu zamanların dışında da zaten evde uzun vakit geçiriyor oluşuna bağlı olduğunu dile getirdi. </li></ul>

Üretim Kaydı 

Zihindeki fikir bulutları güneşle tanışınca yavaşça üretime dönüşür.

Fikir bulutları güneşle tanışırsa

Birkaç gün önce Fahri Konsolos bir yaşını doldurdu. Emekli olduğum zaman, hakkında Murakami’ye fazlaca öykünen bir roman yazmak isteyeceğim kadar sıra dışı bir ilk yıldı. Çok uzun zamandır shaker'dan damlayan soğuk terlerle buruşmamış ellerim, Berkok Apéro’da paylaşmak için birkaç tarif isteyince titremedi değil. Eğer bankalar da ikna olacaksa “Önemli olan şey gelir elde etmek değil, paylaşmak.” demek istiyorum. O yüzden Bolulu usta tutumumu vitrinin arka taraflarına ittirip Fahri’de yaptığım bazı reçeteleri ilk defa paylaşacağım.<h2>Leb-ü Derya</h2>İlk olarak Leb-ü Derya'yla başlayacağım. Apéro’nun ilk sayısında bu kokteylden bahsedilmişti, o yüzden sahneye ilk olarak çağrılmasını uygun görüyorum. Malzemeler: • 60 ml mezcal (Eğer bulamadıysak, komşuda da yoksa %100 agave silver tekila da olur; is tadını hayal gücünüz ekleyebilecekse tabii ki. Ekleyemeyecekse bir parça biberiye ya da adaçayıyla bardağı tütsüleyebilirsiniz.) • 30 ml pancar shrub • 25 ml limon suyu (Kokteyl genel olarak keskin tatlar içerdiği için limonu ince kabuklusundan almakta fayda var.) • 10 ml agave nektarı • Gerdan: Hibiskus, limon tuzu, Himalaya tuzu Yapılışı: • Pancar shrub: Shrub kelimesi Arapçadan geliyor. Şurubun çoğul hâli gibi diyebiliriz. Antik Mısır’da bir ilaç yapma yöntemi olarak ortaya çıkıyor aslında. Sirke, uzun ömürlü olduğu ve aromaları iyi çözebildiği için bitkisel ilaçların bazı olarak kullanılıyor. O hâliyle içmek çok zor olduğu için biraz da tatlandırıcı ekleniyor. Bedava sirkeyi balla beraber bile verseler içmem demeyin. Başka asitlerle birleştirince çok farklı sonuçlar elde edilebiliyor. Mezcalle birlikte deneyince Arthur C. Clarke’ın şeytan görünümlü uzaylıların kokusunu neden asetik asitle betimlediğini pastoral olmayan metotlarla deneyimleyeceksiniz. Birinci adım: 700 ml sirkemizin içine<ul><li>1 çay kaşığı siyah hardal tohumu</li><li>1 adet defne yaprağı</li><li>1 yemek kaşığı melisa ekleyip bir gece bekletiyoruz. Takip eden günde süzüyoruz.&nbsp; &nbsp;</li></ul>İkinci adım: İki kap ölçüsü olacak kadar pancarları soyup küçük küpler hâlinde doğruyoruz.Üçüncü adım:&nbsp;<ul><li>2 kap doğranmış pancar</li><li>1,5 kap demlenmiş sirke</li><li>0,4 kap meyve şekeri ekleyip blender'dan geçirip süzüyoruz. Ve pancar shrub hazır. &nbsp;</li></ul>• Shaker etabı: Şimdi bütün malzemeleri shaker'da çalkalıyoruz. Bardağımızın kenarına havanda dövdüğümüz hibiskus tuz karışımını sürüyoruz ve kokteyli rocks bardağımıza süzgeçten geçirerek boşaltıyoruz. • İncelikler: Esasen garnitür olarak içi boşaltılmış ve pancar sorbesiyle doldurulmuş bir limonun dilimlerini ve hardal filizleri kullanıyordum ama ev ortamı için fazla kompleks olabilir bu opsiyon. O yüzden sadece sarı bir narenciye kullanmanızı istiyorum. Mor ve sarının uyumuna bayılıyorum. Aperatiflere birkaç çatal attıktan sonra içmenizi tavsiye ediyorum.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-12-29T14:39:30.166Z.jpeg" alt="Apéro barmen"><figcaption>Apéro'nun barmen dostu</figcaption></figure><hr><h2>Kola aromalı gold rom</h2>Sıradaki tarif içkiye kola katmanın imajının değişmesinden yakınanlara geliyor.Malzemeler: • 60 ml kola aromalarıyla demlenmiş gold rom&nbsp; • 15 ml lime suyu • Tamamlamak için malt gazozu (Ben yanık ekmek ve koyu kavrulmuş maltlardan elde ettiğim bir mayşeyi gazlandırarak bu gazozu elde ediyordum ama ev ortamı için fazla karmaşık bir metot, bu yüzden Maltana kullanılabilir. Yine de layığıyla yapmak isteyen olursa bana ulaşsın.)Yapılışı: • Kola aromalarıyla gold rom demlemek için:<ul><li>3 gr vanilya çekirdeği</li><li>10 gr çubuk tarçın</li><li>10 gr meyan kökü (öğütülmüş)</li><li>3 gr muskat (dövülmüş)</li><li>3 gr kişniş tohumu</li><li>8 gr yenibahar</li><li>10 gr kuru portakal kabuğu</li><li>2 adet defne yaprağı</li><li>20 gr portakal kabuğu</li><li>15 gr limon kabuğu</li><li>5 gr lime kabuğu</li><li>5 gr kakao çekirdeği bir şişe gold romun içine eklenip bir gece dinlendirilip süzülür. İmkânı olan 1 tatlı kaşığı da portakal çiçeği suyu ekleyebilir. &nbsp;</li></ul>• Kokteyl için: Rom ve lime suyunu buzlu uzun bir &nbsp;bardağa koyup üstünü gazozla tamamlıyoruz. Garnitür olarak ucu yakılmış bir meyan kökü çubuğu kulağa hoş geliyor. Yemekten sonra hafif bir sessizliğin yaşandığı o andan itibaren içmenizi tavsiye ederim.<hr><h2>+ İki kişilik</h2>Son kokteyl sosyal mesafeye uyarak "partileyebilenler" için geliyor.Malzemeler: • 700 ml dry cin • 700 ml beyaz şarap • 700 ml soğutulmuş ıhlamur çayı • 700 ml berraklaştırılmış ayva suyu • 600 ml bal şurubu • 600 ml limon suyuYapılışı: • Ayva suyunu berraklaştırmak için sıktıktan sonra kahve filtresinden geçirmeniz yeterli. Sadece kendi kendisine süzülmesine izin verin. Tamamen süzülmesi üç-dört saat sürecektir. O yüzden bu işlemi buzdolabında gerçekleştirmekte fayda var. Ben o kadar zahmete giremem diyen varsa elma suyunu marketten alırken bir anlığına uzaklara dalıp gitsin.• Bal şurubu için 2 ölçek bal ile 1 ölçek sıcak suyu karıştırmak yeterli. Sadece kolay çözülebilmesi için bu işlem.• Son adım: Bütün malzemeleri bir punch kasesine doldurup Van Gogh’un çiçekleriyle süsleyin. Hayır hayır; kuru yasemin, papatya ve bunun gibi birtakım çiçekler koyun demek istedim. Buzlu bardaklarınıza koyup içebilirsiniz. İki kişiden fazlaysanız içmenizi tavsiye ederim.Güzel yıllar dilerim.İllüstrasyon: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZWIzZjAyOGYxM2NlMDAwNjZhMTNhNyZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWZlYjQwMTk4ZjEzY2UwMDA2NmExNGM3JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZlY2NldHUlMjUyRg=="">Ece Tugay</a>

Arthur C. Clarke ile ilgili hikayeler